زمینه و هدف: سنجش سطح درمانی داروها(TDM) یک عملکرد بسیار مهم آزمایشگاه بالینی مدرن است. تکنیک های کروماتوگرافی از دیرباز به عنوان استاندارد طلایی اندازه گیری داروها محسوب می گردند. روش های ایمونواسی به دلیل قابلیت پیاده شدن روی سیستم های خودکار، سرعت بالا و عدم نیاز به پرسنل متخصص، امروزه بسیار مورد استفاده هستند. این مطالعه به منظور مقایسه(ایمونواسی پلاریزاسیون فلوئورسانس) یا FPIA با روش(کروماتوگرافی مایع با عملکرد عالی) یا HPLC در اندازه گیری سطح خونی داروهای کاربامازپین و فنوباربیتال انجام شده است. روش بررسی: در این تحقیق مقطعی ـ تحلیلی 100 بیمار مصرف کننده فنوباربیتال و 103 بیمار مصرف کننده کاربامازپین مراجعه کننده به بخش TDM آزمایشگاه های رفرانس ایران مورد نمونه گیری قرار گرفتند، سطح خونی دارو در آنها با هر دو روش اندازه گیری شد و نتایج با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، T-test و آنالیز خطی رگرسیون مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: ضریب همبستگی(r) برای فنوباربیتال و کاربامازپین به ترتیب 971/0 و 953/0 بود که نشان دهنده ارتباط آماری معنی دار بسیار خوب بین دو روش بود. آنالیز خطی رگرسیون، همچنین T-test نشان دادند که ارزش های مربوط به روش FPIA کمی بیشتر از روش HPLC می باشند. نتیجه گیری: HPLC و FPIA می توانند به عنوان جایگزین در آزمایشگاه بالینی جهت اندازه گیری سطح خونی فنوباربیتال و کاربامازپین مورد استفاده قرار گیرند. تنها در موارد خاص که نیاز به دقت بالا دارد و نیز مطالعات تحقیقاتی در TDM، HPLC می تواند مفیدتر باشد.

تولید ارگانیسم های تراریخته (GMOها)، اعم از گیاهان، جانوران و ریزسازواره ها، در سه دهه اخیر رونق یافته است. ارگانیسم های تراریخته، فرصت هایی را برای بالا بردن کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی، افزایش کیفیت تغذیه، مدیریت پایدار آفات، علف های هرز و بیماری ها، کاهش هزینه های تولید مواد غذایی و دارو، بهبود سلامت عمومی و علاوه بر آنها، افزایش کیفیت زندگی، باعث شده اند. همچنین پیشرفت های موجود در این زمینه، بطور گسترده ای موجب درک وسیع و شگرفی در مورد اطلاعات ژنومی ارگانیسم های تراریخته شده است. با رواج روزافزون GMOها برای بسیاری از کشورها و شرکت ها، ممکن است این نیاز احساس شود که آزمون هایی را برای تشخیص ارگانیسم های تغییریافته یا محصولاتشان انجام دهند. تشخیص و برچسب گذاری گیاهان تراریخته به محققان، کشاورزان، تامین کنندگان، مصرف کنندگان و همچنین آزمایشگاه های مرجع تشخیص GMO کمک می کند تا ماهیت ژنتیکی آنها را در هر مرحله ای از تحقیق، تولید و یا حمل و نقل ردیابی و متمایز کنند. هدف از مطالعه مروری حاضر، ارایه روش های ایمونواسی مبتنی بر آنتی بادی، برای تشخیص GMOها و پروتئین های نوترکیب آنها، است.

سابقه و هدف: غربالگری آنتی بادی علیه پروتئین های ویروس هپاتیت C با استفاده از روش ایمونواسی آنزیمی به صورت روتین در تمام اهداکنندگان خون انجام می شود. برای انجام آزمایش های غربالگری، از کیت هایی با حساسیت بسیار زیاد استفاده می گردد، اما ارزش اخباری مثبت آن ها متفاوت است. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ارزش اخباری مثبت کیت های غربالگری هپاتیت C در اهداکنندگان خون بود.مواد وروش ها: مطالعه از نوع مقطعی بود و در پایگاه انتقال خون یزد انجام شد. آزمایش های غربالگری 14413 اهداکننده در مدت 6 ماه به روش ایمونواسی آنزیمی با کیت های Anti-HCV-EIA محصول کمپانی مرکز طبی اویسنا و HCV-3 ELISA محصول کمپانی اورتو انجام و نتایج با هم مقایسه گردید. برای تعیین موارد مثبت واقعی، نتایج مثبت تکرارپذیر هر دو کیت با آزمایش تاییدی (RIBA) HCV BLOT3.0 تکرار شدند. نتایج منفی آزمایش ریبا، مثبت کاذب در نظر گرفته شدند. یافته ها: فراوانی نتایج مثبت تکرارپذیر کیت کمپانی اورتو کمتر از کیت کمپانی اویسنا بود(3/0% در مقابل 6/1%). موارد مثبت تکرارپذیر هر دو کیت با تست تاییدی ریبا آزمایش شدند. ارزش اخباری مثبت کیت کمپانی اورتو بیشتر از کیت کمپانی اویسنا بود(7/72% در مقابل 4/6%). نتیجه گیری: کیت کمپانی اورتو نتایج مثبت کاذب کمتری نسبت به کیت کمپانی اویسنا دارد. با توجه به این که هر دو کیت از حساسیت بسیار زیادی برخوردارند، جهت کاهش موارد مثبت کاذب و در نتیجه کاهش هزینه استفاده از آزمایش های تاییدی و هم چنین کاهش موارد معافیت دایم اهداکنندگان خون، استفاده از کیت های دارای ارزش اخباری مثبت بیشتر، پیشنهاد می گردد.

در این مقاله ساختار یک لنز جدید با تنوع پلاریزاسیون معرفی می شود. این لنز، بسته به جهت پلاریزاسیون خطی آنتن تغذیه، می تواند دارای پلاریزاسون دایروی راستگرد، دایروی چپگرد و یا پلاریزاسون خطی باشد. این عمل به وسیله طراحی آرایه ای انتقالی از عناصر پچ مربعی مایکرواستریپی با تزویج دهانه ای صورت گرفته است. عناصر این آرایه به گونه ای طراحی شده اند که امکان انتقال میدان الکتریکی برای هر دو امتداد x و y را دارند. برای تولید پلاریزاسیون دایروی با عناصر دارای پلاریزاسیون خطی، از روش چرخش ترتیبی استفاده می نماییم. پهنای باند کلی این ساختار جدید 5 درصد و کارایی دهانه آن در حدود 15 درصد می باشد.

ما یک روش شناسایی ایمونولوژیکی ساده و سریع برای تشخیص مورفین را طراحی کرده ایم که بر مبنای واکنش مهار آگلوتیناسیون لاتکس می باشد. مورفین - 6- سوکسینات (M-6-S) یکی از مشتقات مورفین و فرم کونژوگه آن با BSA، یعنی مورفین - 6- سوکسینات BSA (M-6-S-BSA)، قبلا طراحی و ساخته شد و خصوصیات آن مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد مولکول (M-6-S) در مولکول کونژوگه (M-6-S-BSA) با روش اسپکتروسکوپی، 8.2 مول بر یک مول BSA، تعیین شد. در کارهای قبلی مشخص شد که مورفین - 6- سوکسینیل- BSA از لحاظ ویژگی های ایمونوشیمیایی دارای قابلیت های مطلوب و مورد نظر می باشد. در این کار ثابت شد که تست تشخیصی مهار آلگوتیناسیون لاتکس با استفاده از آنتی بادی IgG خالص شده بوسیله سلولز SEAE- که بر علیه مورفین - 6- سوکسینیل - BSA در بدن خرگوش بدست آمد، دارای حساسیتی تا 300 نانوگرم بر میلی لیتر مورفین می باشد. مواد مخدر و داروهای گوناگون با غلظت 0.1 میلی گرم در میلی لیتر و یا کمتر با این تست تشخیصی تداخل ندارند. مشاهده شد که بعضی از نمونه های ادرار با محلول آنتی بادی آگلوتیناسیون کاذب می دهد اما این مشکل بوسیله اضافه کردن 0.78% سرم نرمال خرگوش در ادرار برطرف شد. لاتکس حساس شده در یخچال (4°C) به مدت 6 ماه پایدار است. همچنین در برابر عمل لئوفیلیزاسیون مقام است و قادر به تحمل حداقل چهاربار عمل ذوب و انجماد می باشد. کل زمان لازم برای انجام تست با (LAIRT) پنج دقیقه می باشد. برای مقایسه روش ما (LAIRT) با روش (Enzy me-multiplied immunoassay) EMTT، بر روی 100 نمونه ادرار افراد مراجعه کننده به آزمایشگاه بررسی انجام شد. نتایج بدست آمده با روش EMIT، 84 مثبت و 16 منفی و با روش LAIRT، 68 مثبت و 32 منفی بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری را بین دو روش نشان نمی دهد (P>0.05).

ارتو - تیروزین به عنوان معیاری برای تشخیص مواد غذایی سرشار از پروتئین پرتودهی شده پیشنهاد شده است. در این کار تحقیقاتی، اندازه گیری ارتو - تیروزین با استفاده از تکنیک کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) و آشکارسازی فلورسانس با قابلیت تعیین کمی 0.1Ng ارتو - تیروزین انجام شده است. این روش شامل یخ زدن و خشک کردن نمونه، هیدرولیز اسیدی و جداسازی از طریق HPLC است. با استفاده از ستونSpherisorb ODS2  امکان جداسازی خط مبنای ارتو - تیروزین از ناخالصی ها فراهم گردید. با اندازه گیری ارتو - تیروزین در نمونه های ران و سینه مرغ نشان داده شد که مقدار تشکیل شده آن در نمونه ها متناسب با دز پرتودهی بوده ولی به دلیل آن که مقدار ارتو - تیروزین اندازه گیری شده در نمونه های پرتودهی نشده متغیر بود (0.42mg/g 0.15)، این روش می تواند تنها برای شناسایی نمونه های مرغ پرتودهی شده با4kGy  و بالاتر به کار رود. با توجه به افزایش خطی ارتو- تیروزین تشکیل شده در نمونه های پرتودهی شده تا 50kGy این روش به خصوص برای شناسایی نمونه های پرتودهی شده در دزهای غیرمجاز بالا مناسب است.

مقدمه: پوست از نظر اپتیکی دارای ماهیت فعال می باشد و لذا روشهای تشخیصی و درمانی مبتنی بر نور رو به گسترش می باشد. روشهای اپتیکی موجود عموما به سنجش شدت نور بازتابش، جذب و یا تفرق یافته در پوست می پردازند و قادر به تشخیص پارامترهای فیزیکی هستند که در شدت نور تغییر ایجاد می نمایند. تحقیقات نشان داده است که بافت بیولوژیک دربرابر تابش نور از خود خواص پلاریزاسیونی نشان می دهد. تفرق نور از سطح پوست و یا لایه های داخل آن تابعی از پلاریزاسیون نور تابشی می باشد. بنابراین می توان با تغییر پلاریزاسیون نور تابشی و اندازه گیری پلاریزاسیون نور بازپراکنده شده به بررسی خواص و پارامترهای پوستی که تاثیرگذار بر حالت پلاریزاسیون نور می باشند پرداخت. مواد و روشها: در این تحقیق جهت بررسی خواص پلاریزاسیونی فانتوم پوست یک سیستم آزمایشگاهی الیپسومتری تفرقی پیاده سازی گردیده است. با بهره گیری از مفهوم بردار استوکس و اندازه گیری پارامترهای ماتریس مولر، نشان داده شده است که با تغییرات خواص بازتابشی فانتوم، مشخصات نور پلاریزه بازپراکنده شده متاثر از تغییر پارامترهای فانتوم می باشد.نتایج: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داده است که بعضی از المانهای ماتریس مولر فانتوم تحت آزمایش متاثر از پلاریزاسیون نور تابشی و نیز المانهای پراکنده کننده نور در فانتوم می باشد و لذا می توان از آنها بعنوان نشانگرهای تغییرات خواص پلاریزاسیون بافت استفاده نمود. بحث و نتیجه گیری: در تقابل نور پلاریزه با بافت پوست، نور بازپراکنده شده حاوی اطلاعات اپتیکی و پلاریزاسیونی بافت تحت تابش می باشد. با استفاده از یک فانتوم شبیه سازی شده نشان داده ایم که با تحلیل اطلاعات پلاریزاسیونی نور بازپراکنده شده می توان به بررسی و تحلیل آندسته از عوامل و بیماریهایی که بر خواص پلاریزاسیونی بافت تاثیر می گذارند پرداخت.